Janusz Borzucki

Janusz Borzucki (ur. 6 stycznia 1970 w Rudzie Śląskiej) – polski muzyk

Współzałożyciel zespołu Gang Olsena, absolwent Studium Muzycznego Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Od kwietnia 2005 roku klawiszowiec grupy Dżem, następca tragicznie zmarłego Pawła Bergera.

Biografia

Biografia

Pierwszy raz o zespole Dżem, choć wtedy raczej znanym jako Jam, można usłyszeć już w 1973 roku. Nazwa ma odnosić się do jamu – zbiorowego grania, podczas którego muzycy improwizują na wybrany wcześniej temat. Grupa powstaje w Tychach z inicjatywy braci Adama i Bena Otrębów, a także Pawła Bergera i Aleksandra Wojtasiaka. W grudniu tego samego roku dołącza do nich Ryszard Riedel. Latem 1975 roku miejsce poprzednich perkusistów zajmuje Leszek Faliński, a trzy lata później, do zespołu dołącza Tadeusz Faliński. W latach 1973-1978 działalność formacji jest bardzo nieregularna i aż do 1980 roku grupa występuje jako amatorski zespół bluesowo – rockowy. Nie trwa to jednak długo, bo tego samego roku, Dżem otrzymuje pierwszą nagrodę, którą zdobywa podczas Przeglądu Amatorskich Zespołów Muzycznych w Tychach. Niewiele później, kapela bierze udział w I Ogólnopolskim Przeglądzie Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie.

Na scenie pojawia się już stały skład grupy, czyli Ryszard Riedel, Adam Otręba, Jerzy Styczyński oraz Leszek i Tadeusz Falińscy. Dzięki tym występom, artyści stają się znani szerszym kręgom publiczności i udaje im się pojawiać na wielu znaczących festiwalach. Występują podczas Folk Blues Meeting w Poznaniu, stają na scenie podczas Festiwalu w Jarocinie, a także biorą udział w Rock Na Wyspie we Wrocławiu, Muzycznym Campingu w Brodnicy, Rawa Blues w Katowicach, a także podczas Festiwalu FAMA w Świnoujściu. W czerwcu 1984 roku, grupie udaje się wystąpić za granicą – pierwszy koncert poza Polską odbywa się w Berlinie. Podczas świnoujskiej FAMY zarejestrowany zostaje materiał, który wykorzystany będzie potem na pierwszym wydaniu fonograficznym Dżemu. Artyści biorą także udział w Olsztyńskich Nocach Bluesowych, a na początku kolejnego roku wyjeżdżają koncertować w Szwajcarii.

Wtedy też ukazuje się pierwszy, a także jeden z najpopularniejszych albumów Dżemu, krążek pod tytułem „Cegła”. To własnie na nim pojawiają się sławne przeboje tej grupy – „Whisky”, „Czerwony jak cegła”, „Oh, Słodka”, „Jesiony”, „Ballada o dziwnym malarzu”, „Boczny wiatr”, „Nieudany skok” oraz „Kim jestem – jestem sobie”. W tym samym roku grupa pojawia się znów na Festiwalach w Olsztynie, Jarocinie, Sopocie, Brodnicy, a także na scenie Rock dla Pokoju w Gdańsku. W grudniu 1985 roku, Dżem gra dwa koncerty w teatrze STU w Krakowie, z których materiał znajdzie się potem na „Absolutely Live”. W 1986 roku, artyści wydają kolejny krążek pod tytułem „Zemsta nietoperzy”, a rok później odbywają trasę koncertową „Blues/Rock Top ‘86“. Poza występami, zespół towarzyszy także artystom, którzy zostają wybrani w ankiecie „Jazz Forum“ – Monice Adamowskiej, Tadeuszowi Nalepie oraz Ireneuszowi Dudkowi. Z Nalepą udaje się stworzyć i wydać pełen album, który na rynku pojawia się pod tytułem „Numero Uno“. Rok później, Dżem produkuje kolejny longplay „Tzw. przeboje – całkiem live“, a także (poza polskimi występami) wyjeżdża do NRD na Folk-Blues Festival w Weimarze i Leningradzie. Podczas koncertowania, grupa występuje bez Riedla, a towarzyszy jej Martyna Jakubowicz. Także w 1988 roku, artyści pojawiają się w programie telewizyjnym „Dżem i przyjaciele“, a niewiele później wyruszają w trasę koncertową po Kazachstanie. I tym razem towarzyszy im Jakubowicz.

W połowie 1989 roku, zespół, tym razem już z Riedlem, gra urodzinowy koncert w katowickim Spodku. Kilka miesięcy później, na półki trafia „Najemnik“, a pod koniec roku kolejne wydawnictwo zespołu – „The Band Plays On...“, na którym pojawiają sie tylko instrumentalne utwory muzyków Dżemu. 1 stycznia 1991 roku, Ryszard Riedel, Adam Otręba, Benedykt Otręba, Paweł Berger, Jerzy Styczyński oraz manager zespołu Leszek Martinek, zakładają spółkę cywilną Dżem, a pierwszym albumem wydanym przez nich jest krążek „Detox“. Projekt ten zyskuje bardzo dobre oceny i przez wielu krytyków jest uważany za najlepszą płytę w dorobku grupy. Rok później, Dżem wystepuje po raz kolejny w katowickim Spodku, gdzie bierze udział w programie „Dżem Session“. Materiał z tej imprezy zostaje wydany na dwupłytowym albumie pod tytułem „Wehikuł czasu – Spodek ‘92“. W październiku 1993 roku, zespół nagrywa krążek „Autsajder“, do którego singla o tym samym tytule, zostaje nakręcony teledysk. To ostatnie wydawnictwo, na którym pojawia się Ryszard Riedel.

 

Muzyk umiera 30 lipca 1994 roku z powodu niewydolności serca i problemów z narkotykami. Rok później, do grupy dołącza Jacek Dewódzki, który zastępuje Riedla jako wokalista. Wtedy też zorganizowane zostają koncerty upamiętniające zmarłego artystę, na których pojawiają się znani goście z branży muzycznej – między innymi, nagrywający wcześniej z Dżemem, Tadeusz Nalepa. Tego samego roku ma także miejsce premiera pierwszej płyty z Dewódzkim – „Kilka zdartych płyt“. 12 lipca 1996 roku, Dżem pojawia się w Operze Leśnej w Sopocie i występuje jako support przed zespołem ZZ Top. Rok później ukazuje się seria wznowień wcześniej wydanych płyt, a także nowy krążek pod tytułem „Pod wiatr“. Dżem znów pojawia się w Sopocie, supportując tym razem The Rolling Stones, z czego powstają dwie płyty z materiałem zarejestrowanym podczas imprezy. W 2000 roku, na rynku pojawia się ostatni już album z Jackiem Dewódzkim. „Być albo nie mieć“ zostaje wydane w czerwcu, a niedługo po premierze, zespół występuje podczas Festiwalu w Opolu, gdzie świętuje swoje dwudziestolecie.

Cztery lata później, do grupy dołącza Maciej Balcar i wtedy też zostaje wydane kolejny album pod tytułem „2004“. W tym samym czasie na rynku ukazuje się materiał zarejestrowany podczas koncertów na Przystanku Woodstock, który wraz z kolejnym, podobnym materiałem, doczeka się statusu złotej płyty i kolekcjonerskiego wydania "Przystanek Woodstock 2003" i "Przystane Woodstock 2004“  na DVD. Także w 2004 roku, na półki trafia „Złoty paw“, który jest sumą największych przebojów Dżemu. 27 stycznia 2005 roku, w wypadku samochodowym ginie Paweł Berger, ku którego czci, zespół występuje na koncercie „Pamięci Pawła Bergera“. Z tego wydarzenia powstaje podwójna płyta koncertowa o tym samym tytule. W 2008 roku, Dżem supportuje Erica Claptona, a rok później pojawia się płyta z materiałem zarejestrowanym podczas „Breakout Festiwal 2007“. Także w 2009 roku, zespół świętuje swoje trzydziestolecie działalności artystycznej i występuje w katowickim Spodku. Nagrania z tej imprezy trafią na płytę złożoną z 3 DVD i 4 płyt CD, co jest największym wydawnictwem w skali światowej. W 2010 roku, Dżem supportuje AC/DC na warszawskim lotnisku Bemowo, a w listopadzie tego samego roku wydaje kolejny krążek pod tytułem „Muza“. Rok później, album osiąga status złotej płyty.

Maciej Balcar

Maciej Balcar (ur.01.09.1971r.)

Polski muzyk; wokalista, kompozytor, autor tekstów, aktor teatralny i filmowy.
W dzieciństwie uczęszczał do ostrowskiej Szkoły Muzycznej im. Komedy, do klasy fortepianu. W młodości grał z wieloma zespołami bluesowymi, a także z grupą punk rockową i thrashmetalową. W 1996 spotkał się po raz pierwszy z poetą Krzysztofem Feusettem, który pomógł mu stworzyć pierwsze teksty piosenek. W tym samym roku wygrał casting do filmu i płyty Roberta Chojnackiego. Zaproponowano mu również występ na płycie Trzeci wymiar Roberta Jansona. Obie te propozycje zostały przez artystę odrzucone, ponieważ marzył o śpiewaniu własnych piosenek.

W 1998 ukazała się jego solowa płyta zatytułowana Czarno, na której gościnnie wystąpili m.in. bracia Golec i Mateusz Pospieszalski. W 1999 wystąpił na płycie zespołu Harlem. Wziął także, razem z Andrzejem "Piaskiem" Piasecznym i Natalią Kukulską, udział w nagraniu płyty z kolędami zatytułowanej Przybieżeli do Betlejem.

W 2000 zaczął występować w chorzowskim Teatrze Rozrywki w roli tytułowej w musicalu Jesus Christ Superstar. 15 lutego 2001 zastąpił Jacka Dewódzkiego i został nowym wokalistą zespołu Dżem. W 2002 użyczył głosu głównemu bohaterowi filmu DreamWorks Mustang z Dzikiej Doliny. W 2004 ukazała się pierwsza płyta Dżemu z Maciejem w roli wokalisty zatytułowana 2004. W 2005 zagrał rolę Indianera w filmie Jana Kidawy-Błońskiego Skazany na bluesa, będącym ekranizacją pewnej części życia Ryśka Riedla. 22 grudnia 2006 w Teatrze Rozrywki miała miejsce premiera musicalu Rent, w którym Maciej gra Rogera. Jesienią 2010 roku ukazała się druga z Maciejem Balcarem, studyjna płyta zespołu Dżem zatytułowana Muza.

W roku 2011 utwór Macieja Balcara "Biały wilk" stał się oficjalną piosenką promującą grę Wiedźmin 2: Zabójcy Królów w Polsce.

Zbigniew Szczerbiński

Zbigniew Szczerbiński (ur.12.04.1967r.)

Polski perkusista rockowy, muzyk zespołu Dżem.

Do gry na perkusji namówił go brat, z którym przez pierwsze lata muzykował. Jego pierwszym większym zespołem był zespół BIG TU TU – laureat "Mokotowskiej Jesieni Muzycznej" oraz "Złotej Dziesiątki OMPP" we Wrocławiu.

W 1988 zaczął grę z zespołem Gang Olsena, którego był jednym z założycieli. Z zespołem tym zaczął stawać się sławny, występowali na różnych wielkich festiwalach m.in. Rawa Blues, Jarocin w którym grupa została laureatem w 1990, oraz pierwsze nagrania studyjne które zaowocowały wydaniem płyty.

W 1992 Dżem zaproponował mu grę na perkusji w zespole, w miejsce Jerzego Piotrowskiego. Przez dwa lata był perkusistą Dżemu i Gangu Olsena.

Współpraca z Dżemem otworzyła mu perspektywę profesjonalnej kariery, nagrywania wielu płyt, granie mnóstwa koncertów (ponad 100 rocznie) m.in. koncertu w Operze Śląskiej w Bytomiu, który zarejestrowano na płycie Dżem w operze oraz występów przed zespołami takimi jak The Rolling Stones i ZZ Top.

Adam Otręba

Adam Otręba (ur.7.12.1952r.)

Polski muzyk rockowy, gitarzysta i jeden z założycieli grupy Dżem, brat basisty Dżemu Benedykta Otręby. Najczęściej posługuje się białą gitarą Gibson Les Paul Custom oraz Fenderem Stratocasterem. Jego muzyka inspirowana jest głównie przez The Allman Brothers Band.

Benedykt Otręba

Benedykt Jan "Beno" Otręba (ur. 27.06.1951r.)

Polski gitarzysta basowy, muzyk zespołu Dżem.

Ma żonę Marię (od 1979 roku) oraz córkę Grażynę, synów Jędrzeja i Błażeja, brata Adama – gitarzystę Dżemu.

Będąc dzieckiem, chciał zostać aktorem lub kolarzem. Ideałem muzycznym Bena jest Eric Clapton. Ulubionymi wykonawcami zagranicznymi są: Eric Clapton, Bob Dylan, The Allman Brothers Band, Led Zeppelin, Lynyrd Skynyrd, The Rolling Stones, Bob Marley, The Cult, Stevie Ray Vaughan, Huey Lewis and the News. Natomiast polscy to: Tadeusz Nalepa, Daab, Proletaryat i Kult.

Jerzy Styczyński

Jerzy Stanisław Styczyński (ur.16.02.1958r.)

 Z zespołem Dżem gra od 1981 roku do dziś.

Jerzy Styczyński dzieciństwo, młodość i wczesną dojrzałość spędził w Trzebini i w Chrzanowie. Tu też uczęszczał do szkół. Karierę gitarzysty zaczął w zespole działającym przy Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Tychach, z którym to od czasu do czasu występował na miejscowych przeglądach. Właśnie na jednym z takich konkursów został zauważony przez wokalistę zespołu Dżem, Ryszarda Riedla i zaproszony do współpracy. Ich pierwsze spotkanie nie doszło jednak do skutku, z powodu niestawienia się na nie osób zainteresowanych. Spotkali się nieco później, na próbie jednej z garażowych kapel i, jak gitarzysta wspominał po latach, dopiero wtedy rozmowa stała się poważna. Pierwszy kontakt z zespołem miał w 1978 roku. Z czasem zespół stał się czołowym przedstawicielem polskiego blues-rocka, a Styczyński niezwykle szanowanym gitarzystą, zapraszanym do współpracy przez najwybitniejszych przedstawicieli tego gatunku. Uznany muzyk sesyjny, można go usłyszeć na płytach takich grup jak m.in. Harlem czy Cree. Jest również członkiem formacji stworzonej przez Ryszarda Sygitowicza o nazwie "Giganci Gitary".